Wednesday, 11 July 2012

“கண்னெதிரே தோன்றினால் “





மாலை நேரம்..,
செந்தூர வானம்…!

செல்லும் பாதையில்..,
மால்லிகை    வாசம்..!

மெல்லிய காற்று..,
மேணியை தழுவிடும் பொழுது ..!

மழைச்சாரல் .,
என்னை அனைத்திடும் பொழுது .,
கண்டேன் ஒரு பெண்ணை .
நம்பமுடியவில்லை என் கண்ணை .

மழைநிர்   மண்ணில் துள்ள .,
அவள் அழகை நன் அள்ள.,
சருகி விழுந்ததே என் இதயம் .
துளைந்து விட்டது அந்த சமயம் .
கிடைக்கவில்லை ஒரு தடயம் .


அன்று .,
என்பார்வையில் இருந்து தப்பிவிட்டாள்
என் இதயத்தில் இருந்து அல்ல

காண்பேனா நான் மீண்டும்
கண்டுகொண்டேனே நானும் 

அவள் கண்விழ்த்த பின்பு தான் 
பூக்களும்  பூத்து வின்னைப்பார்கும்

அவள் பேசிப்போன பின்புதான் 
 குயில்கள் கூட பாடத்துவங்கும்..!

அவள் நடந்துப்போன பின்புதான்,
உலகமும்  நடைமுறைக்கு இயங்கும்..!
எனக்கென பிறந்தது அவள்தானா..!
காத்திருந்தது என் பலன்தானா..!

ஓர் நாள் நாங்கள் கைகோர்த்து நடப்போம்
இது முடிவு வரிகள் இல்லை
என் காதலின் ஆரம்ப வரிகள்...

No comments:

Post a Comment